Budowanie lepszego lekarza – Case for the New MCAT ad

Badania podkreślają wartość interwencji poznawczych i behawioralnych w leczeniu chorób psychicznych i nadużywania substancji oraz w leczeniu chorób przewlekłych. Nauki behawioralne i społeczne również informują o ocenach zaburzeń poznawczych, wielu chorobach neurologicznych i interakcjach gen-środowisko. Różnice w wynikach zdrowotnych wśród ras i grup etnicznych utrzymują się. Przykładowo, Departament Zdrowia Publicznego w Los Angeles zgłasza różnicę długości życia o 17,5 roku między Afroamerykanami i kobietami z Azji. Mieszkańcy Los Angeles mieszkający w zamożnych dzielnicach żyją o dziesięć lat dłużej niż mieszkańcy pobliskich społeczności, gdzie wskaźnik ubóstwa jest wysoki.3 Zachowania zdrowotne i okoliczności społeczne pomagają wyjaśnić znaczną część różnic w długości życia w grupach określonych przez dochody, rasę, płeć, lub age.4 Jutrzejsi lekarze będą musieli zrozumieć zmiany demograficzne, wpływ kultury na przestrzeganie zaleceń lekarskich oraz sposoby, w jakie zmiany zachęt i systemów płatności wpłyną na ich praktyki.
Chociaż większość szkół medycznych obejmuje pewne nauki z zakresu nauk behawioralnych i społecznych, studenci przyjeżdżają z różnymi poziomami przygotowania w tych dziedzinach. Podobnie jak w biologii czy chemii, studenci prawdopodobnie nie będą w stanie zrozumieć złożonych badań w naukach behawioralnych i społecznych bez podstawowego wykształcenia. Nauki behawioralne i społeczne opierają się na złożonych metodach, teoriach i bogatym gromadzeniu dowodów. Nauczanie interwencji poznawczo-behawioralnych dla studentów bez wykształcenia w teorii uczenia się jest analogiczne do nauczania patofizjologii dla uczniów, którzy nie byli narażeni na podstawowe zasady biologiczne. Komitet MCAT i AAMC uznały, że przyszli lekarze potrzebują lepszych, ujednoliconych szkoleń z nauk behawioralnych i społecznych przed iw trakcie szkoły medycznej.
Te zmiany spotkały się z krytyką. Niektórzy nauczyciele sugerują, że studenci mogą zdobyć wystarczające podstawy, studiując literaturę i humanistykę i zdobywając większą ekspozycję na ludzi, zamiast przyjmować kursy behawioralne i nauki społeczne.5 Chociaż zgadzamy się, że sztuki wyzwolone i humanistyczne są ważne, takie reakcje odzwierciedlają porażkę rozróżniać nauki społeczne od humanistycznych. Nauki behawioralne i społeczne pojawiły się jako odrzucenie subiektywnych metod wczesnych filozofów, na korzyść metody naukowej. Podobnie jak inne nauki, dziedziny te są oparte na systematycznych metodach i regułach dowodowych, które stopniowo generują pewien zasób wiedzy. Nauki behawioralne obalają lub potwierdzają konwencjonalną mądrość poprzez systematyczne badania. Być może zamieszanie wynika z zakresu nauk behawioralnych i społecznych, które obejmują psychologię, socjologię, antropologię, geografię, ekonomię i kognitywistykę. Te nakładające się na siebie, ale odrębne dyscypliny zawierają zarówno treści naukowe (testowane przez nowy test behawioralny i naukowy), jak i procesy lub przyzwyczajenia umysłu, umiejętności interpersonalne i umiejętności metakognitywne (które zostały przechwycone przez podtest krytycznej analizy). Oba aspekty są ważne w praktyce medycznej, a oba wymagają szkolenia.
Niektórzy krytycy twierdzą, że nic więcej nie można wpasować w program nauczania przedmedycznego
[hasła pokrewne: asmed, lek bez recepty na uspokojenie, składniki aktywne w kosmetykach ]