Charakteropatia po przebiegłej gruźlicy mózgu

Jest to zagadnienie o tyle nowe, że przed wprowadzeniem,cynowego wszystkie dzieci z gruźliczym zapaleniem mózgu i opon mózgowych umierały. Obecnie mamy coraz więcej chorych, którzy przebyli w latach dziecięcych gruźlicę ośrodkowego układu nerwowego. Tylko tam, gdzie rozpoznano sprawę wcześnie i gdzie niezwłocznie przeprowadzono leczenie, dzieci wychodzą bez ubytków umysłowych i charakterologicznych. Niestety, w naszych warunkach postulat ten rzadko się spełnia. Przeważnie leczenie zaczyna się zbyt późno. Następstwem tego są organiczne ubytki różnych rozmiarów. Mogą one dotyczyć tylko sprawności intelektualnej, przy czym osobnik pod względem charakterologicznym może nie wykazywać większych odchyleń od stanu prawidłowego. Często stwierdza się zarówno obniżenie sprawności umysłowej, jak          i cechy charakteropatyczne. Czasem jednak sprawność umysłowa pozostaje na prawidłowym poziomie, natomiast na pierwszy plan wysuwają się mniej lub bardziej ciężkie zaburzenia charakteru obniżenie uczuciowości wyższej, drażliwość, wybuchowość, dementia affectiva, euforia albo dysforia itd. Zaburzenia te nie zawsze idą równolegle    z ubytkami dającymi się stwierdzić za pomocą pneumoencefalografii. Czasem nieznacznym stosunkowo ubytkom tkanki mózgowej towarzyszą ciężkie zmiany charakteropatyczne. Na ogól jednak w ,przypadkach ciężkiej charakteropatii stwierdza się rozległe spustoszenia w mózgu. [hasła pokrewne: zaburzenia przetwarzania sensorycznego, oddział dzienny psychiatryczny, badania z krwi na nerki ]