Inna kategoria charakterologicznych odchyleń

Inna kategoria charakterologicznych odchyleń od stanu prawidłowego, których nawykowo zwykło się zaliczać do psychopatów,                         to tzw. homilopaci. Miano to nie pochodzi od łacińskiego homo, lecz od greckiego homilejnobcować. Kraepelin użył nazwy homilopatia      na oznaczenie zaburzeń psychotycznych wynikających z zakłóconego stosunku osobnika z otoczeniem wskutek wady zmysłowej, kalectwa, znalezienia się w obcojęzycznym środowisku itd. Wynikające z takiej sytuacji homilopatie nie muszą być jednak ostrym odczynem psychotycznym. Może tu chodzić również o przewlekłe następstwa charakterologiczne spowodowane niedosłuchem, ślepotą, trwałym kalectwem zmuszającym osobnika do stałego przebywania w łóżku, chorobą, która wytrąca go ze współżycia z właściwym środowiskiem.        U głuchoniemych może powstać ostra reakcja psychotyczna o cechach paranoi, ale z upływem lat powstaje też przewlekły zespół cech charakterologicznych wyrażający się nastawieniem nieufnym, prześladowczym, również poczuciem niższości, niewiary we własne możliwości, niepewnością, czasem przeciwnie skłonnością do hiperkompensacji. To samo dotyczy dzieci przykutych do łóżka, unieruchomionych, kalekich, ułomnych, jąkających się. Ich rozwój charakterologiczny przebiega inaczej niż rozwój dzieci, które mogą swobodnie przestawać      ze swoim środowiskiem i żyć pełną piersią. Jedne typy reagują na taką sytuację życiową odczynem smutku, rezygnacji, postawą cierpiętnictwa, męczeńskiego godzenia się z losem, inne natomiast żyją zawiścią, buntem, nienawidzą zdrowych i szczęśliwych, życzą im źle lub czynnie starają się drugim szkodzić. Czy taka postawa czy inna, z upływem lat prowadzi ona zawsze do skrzywienia rozwoju charakterologicznego,   do psychopatyzacji. Mówi się czasem, że moczenie nocne występuje u psychopatów; tymczasem rzecz się ma odwrotnie: gdy dziecko w ciągu wielu lat się moczy, a otoczenie stwarza mu atmosferę winy, wstydu i kary, wówczas rozwój charakteru ulega skrzywieniu. Z doświadczeń nad wytwarzaniem nerwic doświadczalnych wiadomo, że zwierzęta poddawane w ciągu dłuższego czasu działaniu bodźców konfliktowych zmieniają swój charakter. Osobnicy, ,którzy lata dziecięce lub młodzieńcze spędzili w piekle hitlerowskich obozów koncentracyjnych w atmosferze zbrodni, strachu i nędzy, rozwinęli w sobie cechy charakteru, odpowiadające w wysokim stopniu pojęciu psychopatii. [więcej w: wideodermatoskopia, kwasy aha w kosmetyce, gimnazjum bolszewo ]