Objawy charakteropatyczne przy zaburzeniach wewnętrznyh

Pod wpływem zaburzeń wewnątrzwydzielniczych zmienia się więc charakter człowieka. Są pewne odmiany cech charakteropatycznych zależnie od zaburzeń tego czy innego gruczołu. Nadczynność tarczycy przebiega wśród uderzających wahań nastroju i nadpobudliwości, przy czym zależnie od okresu rozwoju choroby można kolejno spostrzegać narastanie objawów neurastenicznych poprzez 3 okresy Iwanowa Smolen ski ego (postacie. neurastenii wg Pawłowa): osłabienie procesu hamowania wewnętrznego, niedowład procesu pobudzenia, wreszcie przewaga objawów pozakresowego hamowania, Klinicznie stwierdza się postępujący spadek energii umysłowej, narastanie męczliwości przy silnym poczuciu choroby psychicznej, drażliwość i wybuchowość, skłonność do wyobrażeń hipochondrycznych, a także prześladowczych, nastrój przygnębienia lub apatii. Trudniejsze są stany  neuropatii, zaznaczającej się już od dziecka i znamionującej się trwałymi zaburzeniami neurowegetatywnyrni, którym często towarzyszy jak wyraża się Binder (w podręczniku Reichardta, 1955) psychopatia. Chodzi tu o cechy charakteropatyczne rozwijające się u osobników cierpiących od dziecka na różne dolegliwości neurowegetatywne. Cechy charakteropatyczne związane z niedoczynnością tarczycy omówiliśmy w rozdziale o matołectwie. Zachodzą różnice charakteru między matołkami a dziećmi                z chorobą Downa: te ostatnie są ruchliwe, dobroduszne, wesołe, figlarre, podczas gdy kretyni. miewają nastrój tępy, są leniwi, nieruchawi, często drażliwi i mało przystępni. [patrz też: gabinet psychologiczny, gdynia psycholog, anatomia palpacyjna ]