Stany charakteropatyczne w wieku dojrzalym

Stany charakteropatyczne w wieku dojrzałym są ogólnie znane. Temperament wytrzebionych zwierząt i ludzi jest wyraźnie obniżony. Popęd płciowy u rzezańców bywa czasem dość dobrze utrzymany, co trzeba przypisać wyrobionym odruchom warunkowym. Niemniej obniżenie zdolności spółkowania lub całkowita, a zarazem świadomość zamknięcia na zawsze drogi do szczęścia rodzinnego stanowią tak potężny           i trwały uraz psychiczny, że cały rozwój osobowości ulega skrzywieniu. Zaburzenia wewnątrzwydzielnicze nie są więc jedyną przyczyną stwierdzanych u kastratów zaburzeń wegetatywnych. Zresztą inteligencja i uczuciowość wyższa nie wykazują pierwotnych oznak upośledzenia. Wytrzebienie dokonane przed pokwitaniem, podobnie jak samorzutnie powstały  również nie prowadzą do niedorozwoju umysłowego, jednakże rozwój osobowości idzie w spaczonym kierunku. Poza wy- raźnym infantylizmem stwierdza się tu zniwelowanie cech płciowych właściwych. Uczuciowość wyższa może być na dobrym poziomie, widuje się też u eunuchów nierzadko silne napięcie dążeń życiowych. Wśród eunuchoidów można spotkać typy infantylnie lękliwe, rzadziej afektywnie tępe. I tutaj trudno rozgraniczyć rolę czynnika endokrynologicznego i reaktywnego, zwłaszcza jeśli chodzi o ludzi inteligentnych, zdolnych uświadomić sobie w całej pełni następstwa życiowe swojej niepełnowartościowości. Dawniej wiązano przedwczesne pokwitanie (pubertas praecox) z wewnątrzwydzielniczymi zaburzeniami szyszynki. Obecnie przeważa opinia, że chodzi tu raczej o coś w rodzaju syndroma adrenogenitale, Widuje się też te zjawiska przy zaburzeniach rozwojowych podwzgórza, także przy niektórych potworniakach. Wskutek wzmożonego wydzielania hormonów adrenogennych pojawia się u chłopców , u dziewczynek maskulinizacja narządów płciowych zewnętrznych, jednakże bez skłonności homoseksualnych. Dzieci te są należycie rozwinięte pod względem umysłowym, z charakteru bywają dobroduszne, wrażliwe, nieśmiałe. Rozbudzenie życia płciowego wcale nie idzie równolegle z wybujałym rozwojem narządów płciowych. Dzieci te później mają raczej słaby popęd płciowy. Wybitnie rozwinięte zaburzenia wewnątrzwydzielnicze można rozpoznać bez większego trudu. Najwięcej trudności nastręczają jednak przypadki zaburzeń charakterologicznych lekkich, gdzie rozpoznanie tła endokrynologicznego bywa kwestią długotrwałego błądzenia. Osobniki te czasem w ciągu wielu lat żyją pod mianem psychopatów, leczeni niewłaściwie lub niewłaściwie traktowani. Innym źródłem trudności rozpoznawczych jest fakt, że zaburzenia wewnątrz wydzielnicze rzadko występują w postaci schorzeń jednogruczołowych. Endkrynologia jest dziedziną bardzo zawiłą, jeszcze mnóstwo niewiadomych kryje się przed badaczem i klinicystą. Zapoczątkowana przez M. Bleulera psychiatria endokrynologiczna może przyczyni się ze swej strony do rozwiązania niejednej zagadki żywego ustroju. [podobne: leczenie depresji, maszyny pakujące, integracja sensoryczna warszawa ]