Budowanie lepszego lekarza – Case for the New MCAT

The Medical College Admission Test (MCAT), wstępny warunek dopuszczenia do amerykańskich szkół medycznych, składa się obecnie z czterech części: nauk fizycznych, rozumowania werbalnego, próby pisania i nauk biologicznych. Raport Instytutu Medycyny z 2004 r. Ulepszanie edukacji medycznej i kilkuletnia ocena wskazały potrzebę przeprojektowania MCAT, aby lepiej odzwierciedlał bieżące wyzwania lekarzy. Począwszy od 2015 roku, test będzie zawierał część dotyczącą nauk behawioralnych i społecznych, a część dotycząca krytycznej analizy i wnioskowania zastąpi próbkę pisania. Zmiany te odzwierciedlają uznanie, że czynniki behawioralne i społeczne odgrywają nie tylko ważną rolę w zdrowiu i chorobie, ale także współdziałają z czynnikami biologicznymi w celu wpływania na wyniki zdrowotne. Podstawowa wiedza na temat nauk behawioralnych i społecznych ma kluczowe znaczenie dla skutecznej praktyki medycznej. Nowy podtest zatytułowany Psychologiczne, społeczne i biologiczne podstawy zachowań będzie mierzyć tę fundamentalną wiedzę za pomocą akapitów stymulujących ilustrujących konstrukty behawioralne i społeczne, a następnie pytań wielokrotnego wyboru obejmujących pięć obszarów treści: sposoby, w jakie ludzie postrzegają i reagować na świat; czynniki wpływające na zmianę zachowań i zachowań; czynniki wpływające na to, jak myślimy o sobie i innych; sposoby, w jakie kultura i różnice społeczne wpływają na dobre samopoczucie; oraz sposoby, w jakie stratyfikacja społeczna wpływa na dostęp do zasobów. Test będzie kładł nacisk na ustaloną teorię i koncepcje, a także na nauki eksperymentalne i obserwacyjne. Na przykład sekcja percepcji rozważa integrację procesów zmysłowych poprzez uwagę, poznanie, pamięć i język oraz role stresu i emocji w procesach zmysłowych. Aplikacje kliniczne są zarezerwowane dla nauczania w szkołach medycznych, ale od studentów oczekuje się wystarczających podstaw do budowania wiedzy medycznej.
Po co zmieniać MCAT. Dowody wskazują, że czynniki behawioralne i społeczne głęboko wpływają na zdrowie – zarówno jako determinanty, jak i kluczowe czynniki w interwencjach profilaktycznych lub terapeutycznych (patrz Rozwiązywanie problemów behawioralnych i społecznych w medycynie – przykładowy przypadek). W raporcie z 2011 r. Behawioralne i społeczne podstawy naukowe dla przyszłych lekarzy Stowarzyszenie Amerykańskich Kolegów Medycznych (AAMC) podkreśla, że zdrowie ma wpływ na biologię, genetykę, zachowanie, związki międzyludzkie, kulturę i środowisko fizyczne. Ponadto opracowano kilka modeli w celu oszacowania udziału tych czynników w wydłużeniu średniej długości życia w Stanach Zjednoczonych. Modele sugerują, że większość wzrostu od 1970 roku można przypisać zmniejszeniu liczby przedwczesnych zgonów z powodu chorób serca i udaru mózgu. Chociaż modele różnią się, sugerują, że od 23 do 46% tej redukcji może być przypisane do opieki medycznej. Ale 44 do 72% redukcji wynika z modyfikacji czynników ryzyka wieńcowego, w tym używania tytoniu, poziomu lipidów i ciśnienia krwi. Istotnie, zmniejszone używanie tytoniu i zwiększona aktywność fizyczna wydają się w największym stopniu przyczyniać się do poprawy średniej długości życia w Stanach Zjednoczonych.1 Analiza ze Szkocji sugeruje, że profilaktyka pierwotna, w tym modyfikacja zachowań związanych ze zdrowiem, przyczynia się około cztery razy więcej do wyniki zdrowotne w ramach profilaktyki wtórnej opartej na medycynie.2
Oprócz znaczenia podejścia behawioralnego do zapobiegania chorobom, nastąpił znaczny postęp w metodach biobehawioralnych w radzeniu sobie z chorobą
[patrz też: psycholog poznań, integracja sensoryczna warszawa, hurtownia torebek ]