Zwierzęta doświadczalne Pawłowa

Spośród wszystkich teoretycznych możliwości Pawłow uznaje cztery typy układu nerwowego u zwierząt doświadczalnych, różniące się między sobą przystosowaniem do warunków otaczającego środowiska i wytrzymałością na czynniki chorobotwórcze. Typ zwierząt słabych, które nigdy nie są całkowicie przystosowane do życia. Życie łatwo je łamie, prędko i często chorują, pod wpływem trudnych warunków życiowych, tj. trudnych zadań stawianych układowi nerwowemu, stają się chore i nerwowe. W myśl prawidła ogólnego typ ten nie może być w znacznym stopniu ulepszony ani wychowaniem, ani odpowiednim zdyscyplinowaniem, może się stać zdatny tylko                          w  pomyślnych, specjalnie dlań stworzonych warunkach, jak zwykliśmy mówić, w warunkach cieplarnianych. Znamionuje go słabość procesów pobudzenia i hamowania,       z przewagą. hamowania. Odpowiada on typowi melancholicznemu starożytnych i schizotymicznemu Kretschmera.  Typ zwierząt silny, lecz niezrównoważony, z silnym procesem pobudzeniowym przy słabym procesie hamowania. Podlega on łatwo schorzeniom wówczas, gdy wymagane jest hamowanie. Nie Jest on przystosowany do życia codziennego, lecz jako typ bojowy zdolny jest w dużym stopniu do zdyscyplinowania i wyrównania swego niedostatecznego hamowania. U człowieka odpowiada typowi choleryka i cyklotymika. Typ silny, zrównoważony, niepobudliwy odpowiada temperamentowi flegmatycznemu. Jest to typ najrzadszy u zwierząt. Pawłow nie zdążył przeprowadzić jego analogii z odpowiednim typem ludzkim, zwłaszcza gdyby chodziło o jego skłonność do zapadania na psychozy odpowiedniego kręgu. Typ silny, zrównoważony, pobudliwy odpowiada temperamentowi sangwinicznemu. Występuje on równie często jak typ słaby. Mógłby on może pokrywać się z pojęciem histerotymii. [podobne: charakteropatia, scallini, składniki aktywne w kosmetykach ]